Tarih: 19.10.2019
Zaman: Öğle-İkindi arası bir vakitte
Evin salonunda telefonda işsiz işsiz iş ilanlarına bakıp otururken ablam telefonundan bir fotoğraf gösterdi.
Küçük bir göl. Gölün kıyı tarafında kurumuş, sararmış yapraklar.. Durgun gölün yüzeyinde sanki bir aynadan yansırmışçasına net bir şekilde gözüken kahverengi, yeşil ve kırmızımsı yapraklarıyla ağaçlar.. Gökyüzünde sık aralıklı gri, beyaz bulutlar… Bulutların arasında yüzünü göstermeye çalışan solgun güneşin ışıkları…
“Burası neresi?”
“Yedigöller. En güzel olduğu mevsim sonbahar değil mi?”
En güzel olduğu mevsimin sonbahar mı olduğu konusunda bir fikrim yoktu. Daha önce gitmediğim, görmediğim için bilmiyordum. Hemen bilgisayarın başına geçerek haritalara girdim. Haritada biraz göz gezdirdikten sonra Sakarya’dan başlayıp Düzce-Yedigöller(Bolu)-Alaplı(Zonguldak)’da bitecek bir rotayı kafamda oluşturdum. Gideceğim rotada yolun durumuna detaylı bir şekilde bakmak için bikeroll.net’e girdim. Bu sırada kız kardeşim yanıma geldi. Bilgisayarda ne yaptığıma baktı ve ironi yaparcasına gülerek:
“Abim yine (Ne yinesi yahu. Alt tarafı Akdeniz, Ege sahillerinde, Marmara Denizinin etrafında, Marmara Körfezinde, bir de yaşadığım illerin içinde gezdim.) bir yerlere gidiyor. Sen evde çok mu sıkıldın? Bir tura çıkıp rahatlamak mı istiyorsun?” dedi.
Bu sefer ben gülerek: “Köpekliğin lüzumu yok Hazalcım.” dedim.
Tabi kardeşim bu lafı söylediği zaman yine lafına takılmamıştım. Günlerden bir gün yaptığım bisiklet turlarından sonra eskiye oranla daha da sakin biri olduğumu söylemiştim. Demez olaydım. Söylediğim bu laf zaman içinde dallanıp budaklanarak kardeşlerim tarafından “Bisiklet turları yapmaya başladığımdan beri hiç sinirlenmedim” olarak dalga malzemesine dönüştürüldü. O günden sonra ne zaman sesimin yükseldiği bir an olsa “Aaaa abi sen bisiklet turu yaptın. Hani sinirlenmiyordun?” ya da “Hadi biraz bisiklet sür de rahatla” cevaplarına maruz kalmaya başladım. Anlayacağınız ağız tadıyla sinirlenemiyorum artık!
Kardeşimle aramızda geçen bu diyalogdan sonra planlama aşamasını tamamladım. 21.10.2019 Pazartesi günü trenle Sakarya’ya geçip oradan tura başlayacaktım. Dönüşü ise Alaplı(Zonguldak)’dan otobüsle yapacaktım.
O gün ve sonraki gün ekipmanların kontrol ederek bisikleti hazırlamaya başladım. Annemden biraz içsiz çörek yapmasını istedim. Ablam “cupcake” ister misin diye sordu. Sormasına gerek olmadığını kendisi de biliyordu. Biraz otlu peynir, çörek, cupcake, makarna, çay, sıcak çikolata… 4-5 günlük bir tur için yeterliydi.
20.10.2019 akşam vakti hazırlıklarımı tamamladım. Güzelimin (bisikletimin) bir fotoğrafını çekerek geri sayıma geçtim. Sabah saat 08.15 treniyle Adapazarı’na geçecektim.
0 Yorumlar